احسان شیرخانی

زندگی من به دو فصل تقسیم می‌شه: قبل از مهاجرت و بعد از مهاجرت.

از وقتی یادم میاد کلاس زبان می‌رفتم و رویای مهاجرت تو ذهنم بود، شاید اول به خاطر زرق‌وبرق فرهنگ غرب، اما بعدتر فهمیدم دلیلش عطش تجربه، مشاهده و کشف ارتباط بین پدیده‌های دنیا بود.

من عاشق آبم. دریا، استخر، قایق‌سواری، اسکی روی آب و همین‌طور نوشتن و سفر. این‌ها چیزهایین که تعادل زندگیمو برقرار می کنن و بهم یادآوری می‌کنن که زندگی یعنی حرکت.

شنا کردن چند بار منو نجات داده؛ نه از غرق شدن در آب، بلکه از غرق شدن در چالش های دوره های مختلف زندگیم، مثل سربازی یا روزهای آغاز مهاجرت.

توی ایران مهندسی عمران خوندم و چند سال در پروژه‌های صنعتی بزرگ کار کردم. وقتی سال ۲۰۱۳ به آمریکا مهاجرت کردم، اوایل مهاجرت رو به آموزش شنا و تربیت مربی‌های جوان گذروندم، کاری که برام شد پلی بین یک تازه وارد بودن توی یک دنیا جدید و مسیر حرفه ایم.

اوایل سال ۲۰۲۵ تصمیم گرفتم پیج اینستاگرامم رو راه‌اندازی کنم با دو هدف: اول، کمک به دیگران از طریق به‌اشتراک‌گذاری تجربه‌ها و مشاهداتم؛ و دوم، بیان دغدغه‌های زندگی امروز با نگاهی تازه.

الهام‌گرفته از جمله‌ی معروف چارلز سویندال که می‌گه:

«زندگی ۲۰ درصد چیزیه که برامون اتفاق می‌افته و ۸۰ درصد نحوه‌ی واکنش ما به اون.»

با این باور شروع کردم که شاید یک زاویه‌ی دید تازه، بتونه به آدم‌ها لنزی جدید برای دیدن دنیا و خودِ زندگی بده.

یاسر روشن

من رو خیلی‌ها با عنوان مهندس می‌شناسن، ولی خودم همیشه دوست داشتم به چشم یه آدمِ کنجکاو دیده بشم! مسیر حرفه‌ایم از مهندسی و پژوهش شروع شد اما کم‌کم فهمیدم که چیزی که واقعاً برام لذت‌بخشه، وصل‌کردن آدم‌ها و ایده‌ها به همه! مخصوصاً وقتی پای همکاری‌های بزرگ و پروژه‌های خلاقانه در میونه.

دکتری مهندسی مکاترونیک رو از SFU گرفتم و تو این سال‌ها تو دانشگاه، صنعت، استارتاپ و سازمان‌های غیردولتی در نقش‌های مختلف چرخیدم؛ گاهی محقق و راهبر پروژه، گاهی کارآفرین و گاهی مدیر همکاری‌های تحقیقاتی. الان تو دانشگاه بریتیش کلمبیا (UBC) مسئولیت توسعه همکاری‌های پژوهشی رو دارم و تقریباً همیشه مشغول جور کردن یه پروژه تازه یا ساختن یه تیم جدیدم.

به شدت به یادگیری و کشف مسیرهای جدید اعتقاد دارم و عاشق زمانی‌ام که وسط هم‌فکری‌ها و حل چالش‌های تازه قرار می‌گیرم. کمک به جامعه مهاجر و تازه‌وارد هم جزو دغدغه‌های همیشگی من بوده و هست. تحصیلاتم رو بعد از دوره فوق دکتری با گرفتن گواهی‌های حرفه‌ای ادامه دادم اما چیزی که حقیقتاً برام ارزش داره، رشدِ جمعیه نه مدرک و عنوان.

اگه بخوام خلاصه بگم: عاشق تیم، نوآوری، گفتگو و ایجاد فرصت‌های معنادار برای آدم‌ها هستم.